29/02/2024
Όχι δεν έφτασα, γιατί ο κλειδούχος της Λάρισας δεν γύρισε το κλειδί των γραμμών και εν έτη 2023 συγκρούστηκαν δύο τρένα με τοπική.
Όχι δεν έφτασα, γιατί ο κλειδούχος δεν είχε καμία δικλείδα ασφαλείας, μιας και το τοπικό σύστημα τηλεδιοίκησης που είχε καεί από το 2019 δεν είχαν καταφέρει να το αντικαταστήσουν οι εμπλεκόμενοι φορείς (υπουργείο μεταφορών, ΡΑΣ και ο ΟΣΕ).
Όχι δεν έφτασα, γιατί το προσωπικό ήταν τόσο απογοητευμένο και παρατημένο, που παρά τις αλλεπάλληλες προειδοποιήσεις, που είχαν κάνει στους εμπλεκόμενους φορείς και συγκεκριμένα στο υπουργείο μεταφορών, ότι κάποτε κάποιοι δεν θα φτάσουν στο σπίτι τους, λειτουργούσε στην κυριολεξία με το “πάμε και όπου βγει”, με αποκλειστική ευθύνη όσων αγνοούσαν τις προειδοποιήσεις τους, ότι στο σιδηροδρομικό δίκτυο υπάρχουν σοβαρά πρόβλημα ασφαλείας.
Όχι δεν έφτασα, γιατί μια σύμβαση για τα συστήματα ασφαλείας είχε καταντήσει γεφύρι της Άρτας, έχοντας πάρει αμέτρητες αναβολές και φυσικά αμέτρητες μίζες.
Όχι δεν έφτασα, γιατί ταξίδευα με τρένα που η Ελβετία τα είχε βγάλει ακατάλληλα.
Όχι δεν έφτασα, γιατί κατάντησαν την χώρα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να έχει χειρότερο σιδηροδρομικό δίκτυο από την εποχή του Χαρίλαου Τρικούπη. Αφού και οι δύο το απαξίωσαν και το διέλυσαν με σκοπό να το πουλήσουν όπως έκαναν και με πολλές άλλες ΔΕΚΟ.
Όχι δεν έφτασα, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε με φόρα και ελπίδα, έβλεπε να συνεχίζονται οι αναβολές στις συμβάσεις ασφαλείας και δεν έκανε τίποτα, δεν ξέρω αν ήταν δεμένα τα χέρια του, ξέρω όμως οτι πούλησε τον ΟΣΕ για ένα πινάκιο φακής.
Δεν έφτασα και δεν θα φτάσω γιατί “έγινα θυσία” για να φτιάξει η χώρα σιδηροδρομικό δίκτυο, όπως μας είπε και ένας “δημοσιογράφος”, όπως έφτιαξε η χώρα αυτοκινητόδρομους μετά απ’ τις “θυσίες” στην στροφή των Τεμπών, που για να πας στην Θεσσαλονίκη απ’ την Αθήνα θες μια περιουσία, όπως φτιάξαμε και ναυτιλία μετά την “θυσία” όπως αυτός κατονόμασε του εξπρές Σάμινα, που για να πας στις Κυκλάδες πρέπει να είσαι ανώτερος δημόσιος υπάλληλος.
Δικαιώθηκες;
Όχι, γιατί σε αυτή την ξεφτιλισμένη χώρα για να σώσουν τον κώλο τους οι εμπλεκόμενοι, μπάζωσαν άρον άρον τον τόπο του εγκλήματος, σπαταλώντας τριπλάσιο ποσό από ότι να διορθώνονταν το τοπικό σύστημα τηλεδιοίκησης, ίσως να είχαν κάποιο συγκεκριμένο λόγο….
Δεν δικαιώθηκα γιατί από την πρώτη στιγμή οι υπεύθυνοι της τραγωδίας αποποιούνται τις ευθύνες τους.
Δεν δικαιώθηκα γιατί τα κομματόσκυλα, υπερασπίζονταν τους φονιάδες παριστάνοντας τους τυχαίους επιβάτες, μιλώντας μας για την ασφάλεια των ελληνικών τρένων με αντάλλαγμα το φαΐ τους, που τους περίμενε δίπλα από του σκύλου του μπολ.
Δεν δικαιώθηκα, γιατί πάρα πολλά ΜΜΕ στην χώρα λειτουργούσαν και λειτουργούν σαν εκπρόσωποι τύπου των υπευθύνων.
Δεν δικαιώθηκα, γιατί ενώ το αίμα ήταν ακόμα φρέσκο, έβγαιναν στελέχη της κυβέρνησης και έλεγαν “μα αν λέγαμε ότι τα τρένα δεν είναι ασφαλή, δεν θα έμπαινε κάνεις μέσα” και ένας εισαγγελέας ακόμα να τους καλέσει να απολογηθούν για αυτήν την δήλωση.
Δεν δικαιώθηκα, γιατί τα δάκρυα τις κοινωνίας που έχει το ρόλο του Χατζηαβάτη ήταν το ίδιο υποκριτικά, όσο και τα δάκρυα του αρμόδιου υπουργού.
Δεν δικαιώθηκα, γιατί αντί να πάει η υπόθεση στην εισαγγελία κατευθείαν, πήγε για κουκούλωμα από την σημερινή κατάντια του Ελληνικού κοινοβουλίου, όπου οι υπεύθυνοι κρύβονται πίσω απ’ την βουλευτική τους ασυλία.
Δεν δικαιώθηκα, γιατί κάποιο “τιμημένο'” κόμμα αποφάσισε να γίνει αχθοφόρος της κυβέρνησης και φρόντισε να πέσει στα μαλακά η ΝΔ, ψηφίζοντας μαζί της για εξεταστική επιτροπή, αντί να ζητήσουν όπως έκανε σύσσωμη η υπόλοιπη αντιπολίτευση προανακριτική επιτροπή.
Δεν δικαιώθηκα, γιατί το προεδρείο της εξεταστικής επιτροπής το διασκέδαζε και τυχαία δύο μέλη του με την έναρξη της διαδικασίας υπουργοποιήθηκαν, ενώ την ημέρα που εξετάζονταν ο αρμόδιος υπουργός για την εύρυθμη λειτουργία των ελληνικών σιδηροδρόμων, τα ΜΜΕ ανακάλυψαν κάτι σάκους με πατάτες να μας πουν και όταν έκλεισαν την εξεταστική άρον άρον, μια και η αντιπολίτευση διαχώρισε την θέση της και αποχώρησε λόγω της επιχείρησης συγκάλυψης, ανακάλυψαν τους παλαιοημερολογίτες.
Δεν δικαιώθηκα, γιατί ελάχιστοι μπήκαν στην θέση των ανθρώπων που ένα χρόνο πριν σταμάτησε η ζωή τους χάνοντας ότι πιο σημαντικό είχαν, τα παιδιά τους και από τότε παλεύουν με γίγαντες, κόντρα σε όλους και όλα. Είμαι πολύ λίγος και μικρός για να αναφέρομαι σε αυτό το μεγαλείο ψυχής που έχουν και όπως λέει και ο ποιητής “Χαρά στους που `ναι Δυνατοί”.
Δεν δικαιώθηκα, γιατί στην χώρα αυτή η ντροπή διαχρονικά είχε και θα έχει πλάτες, παρόλα αυτά είχε και πάντα θα έχει μια δράκα ανθρώπων που σε πολλές δύσκολες στιγμές της ιστορίας της, πάντα προσπαθούσαν να σώσουν την αξιοπρέπεια της, όχι από τον εξωτερικό εχθρό αλλά από τον εσωτερικό κυρίως, γιατί αυτός διαχρονικά είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της χώρας μας..
Ας σκύψουμε το κεφάλι στο πένθος αυτών των ανθρώπων λοιπόν και ας υπογράψουμε με λύσσα το διαδικτυακό ψήφισμα για την κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας, που έχει δημιουργήσει η κυρία Καρυστιανού για να μπορέσουν να αποδοθούν οι ευθύνες εκεί που πρέπει, είναι ο μόνος δρόμος για να υπάρξει δικαίωση και ας σκεφτούμε για λίγο πως θα αντιδρούσαμε εμείς σε μια αντίστοιχη περίπτωση τότε σίγουρα κάτι θα αλλάξει…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου