Μασκαράδες

Βρε βρε, γεμίσαμε μασκαράδες σε όλη την Ελλάδα. Θα μου πείτε δεν έχουμε; Αμέ, κάθε μέρα βλέπουμε γύρω μας καρναβάλια με πρόσωπο ανθρώπου, άτομα που λένε ότι είναι τέτοια, άλλα κάθε άλλο παρά αυτό είναι.
Αφορμή για αυτό μου το άρθρο από τούς μασκαράδες με το ανθρώπινο πρόσωπο της Λέσβου, που δίνανε σε άτομα ταλαιπωρημένα, θαλασσοπνιγμένα, που έχουν χάση μέλη της οικογενείας τους, που εγκατέλειψαν την πατρίδα τους αφήνοντας πίσω ότι είχαν και δεν είχαν, για να γλυτώσουν τον πόλεμο και τούς εγκληματίες σφαγείς. Και αυτά τα μασκαρεμένα υποκείμενα τους πούλησαν ελπίδα εκδίδοντας τους εισιτήρια για Ειδομένη, την ώρα που τα βόρεια σύνορα της Ελλάδος είναι ερμητικά κλειστά και όσοι είναι μέσα στην χώρα ή όσοι έρθουν από εδώ και πέρα πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να πάνε πουθενά. ΕΥΡΩΠΗ ΤΕΛΟΣ κόντρα στης αρχές της ανθρωπιάς, αλληλεγγύης, αλληλοσεβασμού. Για αυτά λοιπών τα υποκείμενα πρέπει οι ελληνικές αστυνομικές και άλλες αρχές να τούς τιμωρήσουν παραδειγματικά, λειτουργούν όπως οι μαυραγορίτες της κατοχής. Είναι ντροπή, αίσχος και όνειδος για την πατρίδα μας και τις αρχές της, που σαφώς δεν συνάδουν με αυτές της Ευρώπης (στα λόγια ίσως, στην πράξη όμως με τίποτε), που γύρισε την πλάτη σε αυτούς τούς ανθρώπους.
Εδώ να κάνουμε μια διαφοροποίηση, όσοι προέρχονται από την Συριά που αποδεδειγμένα είναι σε εμπόλεμη κατάσταση, να φιλοξενηθούν στην πατρίδα μας μέχρι στην δική τους να αποκατασταθεί νομιμότητα και να επιστρέψουν στα πάτρια εδάφη τους, για να απολαύσουν το αγαθό της ειρήνης. Για όσους όμως είναι παράνομοι οικονομικοί μετανάστες φαίνεται ότι τα πράγματα ζορίζουν. Στις χώρες των βορειοευρωπαίων που θέλουν να πάνε, τούς κλείνουν την πόρτα κατάμουτρα.               Μακάρι να μπορούσαμε να τούς προσφέρουμε εμείς ως Έλληνες μια ζωή με αξιοπρεπή διαβίωση και όχι επιβίωση, άλλα δυστυχώς και για αυτούς και για εμάς, δεν μπορούμε να την δώσουμε στους δικούς μας ανθρώπους ακόμη και στα ίδια μας τα παιδιά που την ψάχνουν σε άλλες χώρες (μέσα στην μεγάλη πατρίδα ΕΥΡΩΠΗ όσο ακόμη υπάρχει).
Αν λοιπόν ξεχωρίσουν αυτά τα δυο μεταξύ τους, το προσφυγικό στην χώρα μας πρόκειται να ομαλοποιηθεί και να μπορέσουμε να εξυπηρετήσουμε τούς πρόσφυγες που όντως έχουν πραγματική ανάγκη, τουλάχιστον μέχρι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι αποφασίσουν να τηρήσουν τις αρχές τους ή μέχρι να ομαλοποιηθούν τα πράγματα στην πατρίδα τούς. Γνωρίζουμε τον πόνο τής προσφυγιάς και του ξεριζωμού, καταλαβαίνουμε τον πόνο τους, αυτοί οι άνθρωποι χρειάζονται την βοήθεια μας και την έχουν από τον τελευταίο πολίτη μέχρι την ανωτάτη εξουσία.
Πιο πάνω μιλήσαμε για μασκαράδες, μεγαλύτεροι και πιο αγνώμονες από δυο γειτονικά μας κράτη δεν υπάρχουν. Αναφέρομαι στην Βουλγαρία και στην Αλβανία (σαφώς δεν αφορά τούς πολίτες αυτών των χωρών), των οποίων οι ηγεσίες με τον πιο σκληρό και απαξιωτικό τρόπο έκλεισαν τα σύνορα σε δυστυχισμένους. Ξεχάσαν το φευγιό των δικών τους ανθρώπων κατά εκατοντάδες χιλιάδες, όταν άνοιξαν τα σύνορά τους και γειτονικές χώρες τούς υποδέχτηκαν άλλες με ανοικτές αγκάλες και άλλες με αντιτορπιλικά να τούς στέλνουν στο βυθό της Αδριατικής. Η αγνωμοσύνη είναι κακό πράγμα ακόμη και στις κυβερνήσεις.
Τελειώνοντας μια παράκληση προς τις αρμόδιες αρχές, πατάξτε με τον ποιο αυστηρό και παραδειγματικό τρόπο, όλα αυτά τα αθύρματα που ξεφτιλίζουν την ανθρωπιά των Ελλήνων.
Από την μια αυτό και από την άλλη να κοιτάξετε να προστατέψετε την αξιοπρέπεια μας ως πολίτες αυτού του κράτους.
Σεβόμαστε και θέλουμε να μας σέβονται.

Πονώ για την δυστυχία του συνανθρώπου μου, άλλα μην μου προσθέτετε και άλλη. Δεν ενοχλούμε, αντίθετα βοηθούμε οπού και όπως μπορούμε, για αυτό φροντίστε τα πράγματα να κυλούν ομαλά και να μην ξυπνάνε στον λαό άγρια ένστικτα, και οποίοι έχουν μυαλό ας καταλάβουν, προλαβαίνοντας καταστάσεις.