Ευρωπαϊκή Ένωση των θα;

 

Του Γιώργου Βενετσάνου

Μερικές ώρες αφού ολοκληρώθηκε η Σύνοδος Κορυφής των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το γεωπολιτικό παιχνίδι που παίχτηκε σε αυτήν την σύνοδο είναι για πολύ σκληρούς παίκτες. Επί μήνες, η Ελλάδα (προασπίζει τα νόμιμα δικαιώματα της) και η Τουρκία (με τελείως παράνομο και ενάντια σε κάθε διεθνή νόμο) προσπαθεί να δημιουργήσει τετελεσμένα για τον υποθαλάσσιο πλούτο της ανατολικής Μεσογείου. Σε αυτή της την προσπάθεια δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει και πολεμικά της, τα οποία στέλνει συνοδεία στα τουρκικά ερευνητικά πλοία, που έχουν καταντήσει πλοία της γραμμής με τις τόσο συχνά επαναλαμβανόμενες αποστολές τους ανοιχτά των ελληνικών νησιών και δυτικά της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Σε αυτήν την παράνομη διεκδίκηση σε ΑΟΖ ευρωπαϊκού εδάφους, η Ελλάδα και η Κύπρος με την έντονη υποστήριξη της Γαλλίας, Αυστρίας καθώς και του Βέλγιου, Σλοβενίας, Δανίας, Ιρλανδίας και Λουξεμβούργου, πιέζουν την Ευρωπαϊκή Ένωση να κάνει το αυτονόητο  και να επιβάλει κυρώσεις ακόμα και σκληρών στην ταραχοποιό Τουρκία. Από την άλλη η Γερμανία που σήμερα έχει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, φαίνεται ότι τηρεί ίσες αποστάσεις μεταξύ του ταραχοποιού προβοκάτορα Κράτους και των κρατών μελών της Ένωσης που απειλούνται.

Το προσχέδιο της συνόδου που βγήκε στην επιφάνεια αναφέρεται σε Διεύρυνση και όχι σε σκλήρυνση κυρώσεων προς την Άγκυρα. Αν τυχόν συμφωνηθεί έτσι, η ΕΕ θα «προετοιμάσει πρόσθετες καταχωρίσεις» του ήδη υπάρχοντος καταλόγου κυρώσεων τις οποίες η γείτονα τις έχει γράψει εκεί που δεν πιάνει μελάνη. Και αν η Τουρκία ξανά δεν συμμορφωθεί, πιθανών να μας πουν πάλι ότι η ΕΕ θα εξετάσει το θέμα! Θα, θα, θα, τρέχα γύρευε δηλαδή. Σε αυτήν την περίπτωση τι πρέπει να κάνει η πατρίδα μας και η Κύπρος; Πως πρέπει να αμυνθούν, για να μην υποστούν χειρότερα από την γείτονα χώρα μετά την λήξη της συνόδου; Εδώ πρέπει να γίνει αν δεν έχει ήδη συμβεί μια συνεννόηση για μια κοινή στρατηγική.

Έχουμε δύο ελληνικά κράτη που έχουν στα χέρια τους ένα μεγάλο όπλο που λέγεται βέτο. Αν λοιπόν οι πολιτικοί ηγέτες των δυο κρατών του ελληνισμού ξεκαθαρίσουν πριν την συνοδό ότι επειδή βλέπουν ότι δεν υπάρχει διάθεση να τιμωρηθεί ή αν μπουν κάποιου είδους κυρώσεις να είναι χάιδεμα στο μάγουλο παρά σκαμπίλι, προχωρούμε με τον πιο επίσημο τρόπο στην άσκηση αρνησικυρίας, έτσι ώστε να κοπεί η όρεξη όλων όσων για δικούς τους λόγους (πώληση οπλικών συστημάτων, δάνεια σε τουρκικές τράπεζες κ.α) δεν θέλουν να πειράξουν την γείτονα. Με αυτόν τον τρόπο Ελλάδα και Κύπρος, μπλοκάρουν οποιαδήποτε δυσμενή εξέλιξη ως προς τα εθνικά συμφέροντα του Ελληνισμού. Με έναν ορό όμως, το βέτο να κρατηθεί μέχρι τέλους και να ζητηθεί η άρση του εφόσον γίνουν σεβαστές οι εξής περιπτώσεις:

·       Την κατάργηση του «casus belli», και της «Mavi Vatan» με σεβασμό και εφαρμογή του δίκαιου της θάλασσας με τους γείτονες της.

·       Αποχώρηση των ερευνητικών σκαφών και των πολεμικών συνοδών τους, από τους θαλάσσιους χώρους Κύπρου και Ελλάδος.

·       Σεβασμός σε βάθος χρόνου της καλής γειτονίας.

·       Και κάτι που θα πονέσει διακοπή της Τελωνειακής Ένωσης της Τουρκίας, έτσι ώστε να μην χρηματοδοτούμε έμμεσος την οικονομία τους.

Πιστεύω ότι αυτό είναι το λιγότερο που μπορεί να κάνει το πολιτικό σύστημα των δύο χωρών του ελληνισμού, για να μην νιώθουν οι Έλληνες στο ζήτημα της διαμάχης για το φυσικό αέριο αφημένοι στην τύχη τους από την Προεδρία της Ε.Ε. που στο κάτω – κάτω δεν είναι μόνο των δυο κρατών του ελληνισμού αλλά και ευρωπαϊκό και μάλιστα βοηθά να απεξαρτηθούν οι μεγάλες βιομηχανικές χώρες από αέριο που παίρνουν από άλλους παρόχους, εκτός και αν δεν το επιθυμούν.

Αλλά για να επιστρέψουμε ξανά στα δικά μας και στην Ευρώπη των λαών και των εθνών που διατηρούν ακέραιο το δικαίωμα αρνησικυρίας. Ο Έλληνας πρωθυπουργός είπε: «οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται», όταν όμως δεν; «Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα» και όπως είπαμε στην αρχή είναι για μεγάλους παίκτες, οπότε αναμένουμε τα αποτελέσματα, που ελπίζουμε να κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση. Δύσκολο, άπιαστο, αργό; Ίσως, όχι όμως ακατόρθωτο, εξαρτάται από το πόσο άκαμπτη στάση ή μη θα τηρήσουμε, για να μην μπούμε μετά σε περιπέτειες, οι ευρωπαίοι είναι μακράν, εμείς είμαστε δίπλα.