Στο ανθρωποφαγιών «η ωραία Ελλάς» ψάχνουμε κατά καιρούς να
βρούμε ποιος είναι πιο πατριώτης από τον άλλο.
Πριν όμως πούμε ποιος, είναι ποιος, ας δούμε τη είναι σήμερα
η Ελλάδα μας, μια χώρα υποτελής και υπόχρεη, μια πατρίδα έρμαιο των πάσης λογής
τοκογλύφων, των ισχυρών του χρηματοπιστωτικού συστήματος, των δανειστών που
γυρεύουν πίσω τα λεφτά τους. Σε υποτιμούν πατρίδα μου, δυναμιτίζουν τα θεμέλια
σου για να σε αγοράσουν τσάμπα αύριο.
Για όλα αυτά μας λένε ότι εμείς φταίμε, ότι «μαζί τα φάγαμε», ότι είμαστε οι άμεσα
υπεύθυνοι για την κατάντια της χώρας.
Ναι φταίξαμε γιατί θελήσαμε μια καλύτερη ποιότητα ζωής,
γιατί ζητήσαμε καλύτερες συνθήκες εργασίας (και όχι ρωμαϊκής γαλέρας, όπως πάει
να γίνει τώρα), γιατί μετά από χρόνια ανέχειας, θελήσαμε αν όχι την άνεση,
τουλάχιστον μια αξιοπρεπή ζωή για μας και τα παιδιά μας, γιατί θελήσαμε να
αγοράσουμε ένα «κεραμίδι» να στεγάσουμε όνειρα και οικογένεια, γιατί θέλουμε να
λεγόμαστε άνθρωποι και όχι δουλοπάροικοι
ή υπήκοοι.
Αν σε κάτι φταίξαμε είναι δυο πράγματα:
α) Στο ότι ατιμάσαμε ως
πολίτες, το ιερότερο δημοκρατικό δικαίωμα
της ψήφου, για μια «εξυπηρέτηση».
β) Στο ότι έχουμε επιτρέψει να μένουν ατιμώρητοι αυτοί που διασπάθισαν το χρήμα των ελλήνων, είτε σε
βατοπέδια, είτε σε άσκοπες χρηματιστηριακές επενδύσεις, είτε σε προμήθειες
οπλικών συστημάτων, είτε σε μίζες στην SIEMENS. Εδώ ναι!, έχουμε τεράστιες
διαχρονικές, διακομματικές και ιστορικές ευθύνες και θα κριθούμε ως λαός,
σκληρότατα από την ιστορία.
Αλήθεια που είναι εκείνοι οι άνθρωποι, που έδιναν χείρα
βοηθείας στην Ελλάδα όταν αυτή είχε προβλήματα; Που είναι ένας Ζάππας, ένας
Αβέρωφ, ένας Βαρβάκης κ.α. έλληνες που πρόσφεραν έργο στη χώρα τους και το έργο
αυτό θαυμάζεται μέχρι σήμερα. Ας θυμηθούμε την Εθνική Βιβλιοθήκη, το Πανεπιστήμιο, την Ακαδημία, το Μετσόβιο Πολυτεχνείο,
το Αρχαιολογικό Μουσείο, κ.α.
Σήμερα υπάρχουν τέτοια άτομα; Βεβαιότατα, μονό που έχουν
φροντίσει αντί να βοηθήσουν την χώρα τους, να βγάλουν σε τραπεζικούς
λογαριασμούς του εξωτερικού 26 δισεκατομμύρια ευρώ, είναι οι κύριοι του ΣΕΒ και
όχι μόνο, οι όποιοι θέλουν να διαλύσουν τελείως τις εργασιακές σχέσεις των
υπάλληλων τους, αναγκάζοντας τους να εργάζονται στην κυριολεξία αντί «πινακίου
φακής», και όλα αυτά στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και του μνημονίου. Καλό
είναι να δουν τις φάτσες τους στον καθρέφτη και να κοιτάξουν να βοηθήσουν αυτή
την χώρα, τώρα που τους έχει ανάγκη, αντί να φυγαδεύουν τα κεφάλαια τους στο
εξωτερικό, ας κάνουν νέες επενδύσεις, μήπως και ανακάμψει η χώρα. Αν δεν το επιχειρήσουν,
τότε σημαίνει ότι πάρα τα ωραία λόγια τους, και αυτοί θέλουν να σκυλεύσουν πάνω
στο σώμα αυτού του τόπου και των ανθρώπων του.
Ποιος είναι, λοιπόν, πατριώτης;
Ας μας απάντηση καλύτερα ένα σύμβολο αντίστασης του
ελληνικού λαού, ο Θανάσης κλάρας ή Άρης Βελουχιώτης «ποιος είναι ο πατριώτης;
Αυτοί ή εμείς; Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει να βρει κέρδη σε όποια
χώρα υπάρχουνε
τέτοια. Για αυτό δε νοιάζεται, ούτε συγκινείται με την
ύπαρξη των συνόρων και του κράτους. Ενώ εμείς, το μόνο που διαθέτουμε, είναι οι
καλύβες μας και τα πεζούλια μας. Αυτά αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει, όπου
βρει κέρδη, δεν μπορούν να κινηθούν και παραμένουνε μέσα στη χώρα που
κατοικούμε. Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που ξεπορτίζουν τα κεφάλαια τους από
τη χώρα ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ;»
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου