Κύθνος: διακριτική, όμορφη, ερωτική.

Τι μας έκανε να επισκεφτούμε την Κύθνο; Γιατί είμαστε μόλις 2 ώρες από το Λαύριο από τις υπέροχες παραλίες χωρίς beach bars και ξαπλώστρες, τη γραφική της Χώρα, τις δωρεάν ιαματικές βουτιές και το γοητευτικό γυμνό τοπίο. Όλα αυτά μας έκαναν να στρέψουμε το βλέμμα μας σ’ αυτό το διακριτικό κοντινό και προσιτό νησί. Η Χώρα ή Μεσαριά, ένα πανέμορφο χωριό με ασπρισμένα σοκάκια, στεγάδια, ανθισμένες πλατείες κι αυλές και παλιές εκκλησιές. 



Από τη Χώρα μπορούμε να πάμε στις βορινές παραλίες περνώντας από τα παραλιακά θεραπευτικά Λουτρά ή αν θέλουμε πεζοπορία να περπατήσουμε στον αρχαιολογικό χώρο του Βρυόκαστρου και το ερειπωμένο μεσαιωνικό κάστρο της Ωριάς με θέα το πέλαγος και την Τζια. Η Δρυοπίδα το έτερο γραφικό κεφαλοχώρι χτισμένο ανάμεσα σε λόφους βρίσκεται σε κομβικό σημείο για εξορμήσεις στις νότιες παραλίες και στον οικισμό-προσκύνημα της Παναγίας Κανάλας.



Τι είδαμε στο νησί: το Βρυόκαστρο

Εκεί, σε ύψωμα, στη βορειοανατολική ακτή σώζονται λείψανα της αρχαίας πρωτεύουσας του νησιού, η οποία ιδρύθηκε το 10ο αιώνα π.Χ. και εγκαταλείφθηκε τον 6ο-7ο αιώνα μ.Χ. 

Το Βυζαντινό-Εκκλησιαστικό Μουσείο Δρυοπίδας 

Μια μικρή αλλά ενδιαφέρουσα συλλογή με εικόνες περασμένων αιώνων από όλο το νησί. 

Τις Ιαματικές πηγές Λουτρών

Δεν υπάρχουν άλλες στις Κυκλάδες. Αυτές οι ιαματικές πηγές προτείνονται για τη θεραπεία ρευματικών, αρθριτικών και γυναικολογικών παθήσεων. Το λιτό υδροθεραπευτήριο διαθέτει ιδιωτικά δωμάτια με μαρμάρινες μπανιέρες παλαιάς κοπής.

Το Κάστρο της Ωριάς 

Στην περιοχή Κεφαλόκαστρο πάνω σε βράχο με πανοραμική θέα στο πέλαγος, είναι χτισμένο το Κάστρο της Ωριάς σε ένα μέρος όπου υπήρξε πρωτεύουσα της Κύθνου στα βυζαντινά και στα ενετικά χρόνια. Φτάσαμε στην κεντρική πύλη και εντοπίσαμε τα ερείπια των παλιών σπιτιών και εκκλησιών του. Η προσέγγιση γίνεται με 4Χ4 και κατόπιν πεζή από ανηφορικό μονοπάτι. 




Την Παναγιά Κανάλα 

Είναι η προστάτιδα του νησιού καθώς, σύμφωνα με την παράδοση, η εικόνα της βρέθηκε από ψαράδες σ’ ένα κανάλι. Η εκκλησία βρίσκεται σ’ ένα πευκόφυτο ακρωτήρι, και εκεί βρίσκεται και ο οικισμός που φέρνει το όνομά της. 

Το Σπήλαιο Καταφύκι 

Στη βορεινή πλευρά της Δρυοπίδας, βρεθήκαμε στο Σπήλαιο Καταφύκι όπου νιώσαμε στην μεγάλη του αίθουσα την απόλυτη δροσιά εν μέσω καλοκαιρινού καύσωνα. Ήταν το καταφύγιο των κατοίκων κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ έχει χρησιμοποιηθεί και ως χώρος για τα πανηγύρια τους.

Κολυμπήσαμε στις παραλίες της Επισκοπής - Απόκρουσης
Σ’ αυτές τις δύο παραλίες φτάσαμε εύκολα μέσα από τη διαδρομή που συνδέει το Μέριχα με τη Χώρα.



Φυκιάδα - Κολώνα

Για να προχωρήσουμε προς τη Φυκιάδα και την Κολώνα χρειαστήκαμε θαλάσσιο ταξί από τον Μέριχα. Η Κολώνα, μια αμμουδερή λωρίδα που συνδέει την Κύθνο με το νησάκι του Αγίου Λουκά, σχηματίζοντας δύο παραλίες με κρυστάλλινα νερά, αποτελεί κορυφαία επιλογή. Συνεχίζοντας από εδώ με τα πόδια για 10 λεπτά, βρήκαμε μια αμμουδιά όπου αναβλύζουν ιαματικά νερά. 



Άγιος Σώστης
Για γαλήνιες βουτιές γύρω από τα Λουτρά ακολουθήσαμε το δρόμο για τον ορμίσκο του Αϊ-Σώστη. Αν το αυτοκίνητό σας έχει τετρακίνηση στην παραλία Ποτάμια. 

Στη Νότια Κύθνο 

Κάποιες από τις πιο ωραίες παραλίες του νησιού, με αμμουδιά και βότσαλα, γαλανά νερά και αρμυρίκια, βρίσκονται στο νότιο τμήμα του: η παραλία του Σκύλλου, η Γαϊδουρόμαντρα και το ΣιΜουΣι που προσεγγίζονται με τζιπ, ενώ για οικογενειακά μπάνια σημειώστε τον Αϊ-Δημήτρης, τη Νάουσα, το Κουρί, το Ζογκάκι και τις Λεύκες.

Και που φάγαμε; 



Στο Στέκι του Ντέτζη στην διάσημη ψησταριά στο κεντρικό σοκάκι της Χώρας με όμορφο περιβάλλον, γενναίες μερίδες, άψογα κρεατικά ( must το φριγαδέλι ) και μεγάλη ποικιλία ορεκτικών, συχνά με προσωπικές πινελιές. 

Στη Μεσαριά όπου βρήκαμε τραπέζι στην ταράτσα και απολαύσαμε νοστιμότατα μαγειρευτά, από μπεκρή μεζέ, κλέφτικο χοιρινό μέχρι κόκορα κοκκινιστό ή κρασάτο. 

Στο Αραξοβόλι, στα Λουτρά,όπου απολαύσαμε καλομαγειρεμένες προτάσεις από την ελληνική και τη διεθνή κουζίνα πάνω στο κύμα. 



Στο Αρχιπέλαγος, στην Παναγία Κανάλα μία οικογενειακή ταβέρνα στην είσοδο του οικισμού όπου ο πατέρας φροντίζει τα ζώα και το μποστάνι, ο γιος υποδέχεται και η μητέρα μαγειρεύει τα πιο αντιπροσωπευτικά πιάτα της τοπικής κουζίνας. 

Στο Μήλα, στον Άγιο Δημήτριο, ένα ταβερνάκι ό,τι πρέπει για μετά το μπάνιο στην παραλία με λίγα πιάτα αλλά καλά.